Aktualnie trwają prace legislacyjne nad zwiększeniem limitu działalności nierejestrowanej, które mają wejść w życie od lipca 2023 r. Taki rodzaj działalność nie wymaga wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i mogą ją prowadzić podatnicy, którzy:
Dodatkowo pod dyskusję poddana będzie również kwota w zakresie zwiększenia limitu działalności nierejestrowanej do 75% minimalnego wynagrodzenia.
W przypadku, gdy przedsiębiorca postanawia zamknąć swoją firmę, musi zgłosić to do CEIDG-1. Wtedy również, jeżeli w ramach tej działalności był czynnym podatnikiem VAT, zobowiązany jest do odrębnego złożenia tzw. VAT-Z w Urzędzie Skarbowym. Inaczej mówiąc, VAT-Z jest dokumentem potwierdzającym zakończenie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Od 1 stycznia 2023 r. przedsiębiorcy będą mogli składać elektronicznie VAT-Z razem z wnioskiem do CEIDG-1, za pośrednictwem profilu zaufanego bądź podpisu osobistego.
Od 1 lipca 203 r. zmieniają się kwoty zwolnienia w podatku od spadków i darowizn. Aktualnie według obowiązujących przepisów nie podlega opodatkowaniu darowizna, której kwota nie przekracza kwoty zwolnienia w danej grupie podatkowej:
W związku z powyższym spadkobierca lub obdarowany, musi zapłacić podatek od spadków i darowizn, powyżej wskazanych kwot. Należy pamiętać, że limit obowiązuje w zakresie jednego darczyńcy i obejmuje 5 lat poprzedzających rok, w którym było ostatnie nabycie. 26 stycznia 2023 r. Sejm uchwalił przepisy wprowadzające wyższe kwoty zwolnienia, które będą obowiązywały od lipca 2023 r., przy czym stawki podatku pozostają bez zmian.
Grupa podatkowa | Kwota nabycia od jednej osoby w okresie 5 lat | Kwota nabycia od kilku osób w okresie 5 lat |
---|---|---|
I grupa | 36 120 zł | 108 360 zł |
II grupa | 27 090 zł | 81 270 zł |
III grupa | 18 060 zł | 54 180 zł |
Istotną kwestią jest to, że w ramach podatkowej grupy 1, wyróżnia się tzw. grupę 0, czyli: małżonek, rodzeństwo, macocha, ojczym, zstępni i wstępni. W tej grupie darowizna podlega zwolnieniu z podatku po przekroczeniu kwoty zwolnienia w podatku od spadku i darowizn, pod warunkiem, że w terminie 6 miesięcy od nabycia darowizny bądź spadku obdarowany zgłosi nabycie na deklaracji SD-Z2.
Od początku 2022 r. podatnicy muszą złożyć deklarację CIT-ST, do dnia 31 marca każdego roku – według stanu na 31 grudnia poprzedniego roku.
Taki rodzaj deklaracji sporządzany jest po to, aby można było ustalić należne dochody, jednostkom samorządu terytorialnego, z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych. Deklaracja CIT-ST dotyczy tylko tych podatników, którzy mają zakłady/oddziały znajdujące się w innych niż siedziba, obszarach jednostek samorządu terytorialnego.
Deklarację składa się wraz z roczną deklaracją CIT-8. W deklaracji CIT-ST należy uwzględnić wykaz zakładów/oddziałów podatnika oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, z podziałem na poszczególne zakłady.
Procedurę VAT OSS stosuje się przy rozliczaniu VAT’u należnego w państwie identyfikacji, należącym do Unii Europejskiej. Taką procedurę udostępnia administracja skarbowa znajdująca się w tym kraju.
VAT OSS jest systemem elektronicznym. Podczas wypełniania powyższej deklaracji, sprzedający uzupełnia dane o podatku VAT - od transakcji, dozwolonych w procedurze, sprzedaży do krajów Unii Europejskiej, według ich stawek. Procedura VAT OSS dzieli się na unijną oraz nie unijną:
Chcąc zarejestrować się do unijnej procedury, przedsiębiorca musi wypełnić formularz VIU-R, a do nieunijnej VIN-R. Następnie musi wypełniać kwartalne deklaracje rozliczeniowe: VIU-DO (procedura unijna), VIN-DO (procedura nieunijna) oraz przesyłać na żądanie ewidencję transakcji objętych powyższymi procedurami.
W sytuacji, kiedy przedsiębiorca ma wiele stałych miejsc prowadzenia swojej działalności w różnych państwach Unii Europejskiej i chce dokonać zmiany wcześniej wybranego państwa identyfikacji, to może to zrobić dopiero po 2 latach, licząc od końca roku, w którym rozpoczął korzystanie z procedury.
Refakturę stosuje się w momencie, gdy chce się odsprzedać osobie trzeciej usługi, nabyte wcześniej przez przedsiębiorcę. Kosztami wykonania usługi jest obciążona wskazana osoba trzecia. Refakturowanie dotyczy zarówno usług, jak i odsprzedaży towarów.
Na refakturze muszą znajdować się takie same kwoty, jakie zostały umieszczone na fakturze pierwotnej, czyli pośrednik nie ma możliwości naliczenia sobie marży za pośrednictwo. Przedsiębiorca nie korzysta z usług będących przedmiotem refaktury lub korzysta z nich częściowo, pomimo tego, że faktura jest wystawiona na niego. Faktura dokumentująca refakturowanie jest wystawiana identycznie, jak zwykła faktura sprzedażowa i zawiera te same elementy.
W momencie refakturowania pojawia się problem powstania obowiązku podatkowego, gdyż żadne przepisy prawne nie określają tego jednoznacznie. W związku z tym przyjęto, że taki obowiązek powstaje na ogólnych zasadach, czyli datą powstania obowiązku podatkowego w sytuacji refakturowania, jest data zakończenia wykonania usługi. To samo tyczy się rozliczania kosztów w podatku dochodowym, które opierają na zasadach dotyczących podatku dochodowego.
A co w takim razie z przychodem? Otóż, przychód powstaje w chwili wykonania usługi lub części tej usługi, jednak nie później niż w dniu wystawienia faktury lub otrzymania należności. Jeżeli strony zawarły porozumienie, że usługa rozliczana jest jednak w okresach rozliczeniowych, to wtedy za datę powstania przychodu przyjmuje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Należy pamiętać, że rozliczenie usługi w ramach refaktury nie powinno zdarzać się rzadziej niż raz w roku. W momencie, gdy okres rozliczeniowy nie został jednak określony, to za dzień powstania przychodu z takiej faktury uznaje się dzień jej wystawienia.
W znacznej mierze, większość organów podatkowych uznaje, że koszty podlegające refakturowaniu stanowią koszty niezwiązane bezpośrednio z przychodami, czyli są one zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Zdarzają się także interpretacje według których, refakturowane koszty stanowią koszty bezpośrednio związane z refakturowanymi przychodami.
Jak widać refakturowanie nie ma dokładnie określonych zasad w systemie prawnym, dlatego zawsze warto zasięgnąć porady specjalistów.
Tak może, chociaż większość przedsiębiorców nie zdaje sobie z tego sprawy.
Urząd Skarbowy wykreśla podatnika z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, bez konieczności powiadomienia go o tym fakcie. Poniżej przedstawiamy sytuacje, w których urząd może podjąć takie kroki:
Kwota wolna od podatku, w tym roku wynosi 30 000 zł. Oznacza to, że podatnicy którzy w roku podatkowym osiągną dochód nie przekraczający sumy 30 000 zł, nie zapłacą w danym roku podatku dochodowego.
Kwota wolna od podatku dotyczy wszystkich dochodów podatnika! Z kwoty wolnej od podatku mogą skorzystać tylko podatnicy rozliczający się na zasadach ogólnych, według skali podatkowej - czyli osoby opodatkowane podatkiem liniowym lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, nie mogą.
W związku z powyższym, należy pamiętać, aby złożyć u pracodawcy wniosek o nie pobieranie zaliczek na podatek dochodowy.
W sytuacji, gdy uzyskany przez pracownika dochód będzie przekraczać kwotę wolną od podatku, to wtedy kwota zmniejszająca podatek będzie zmniejszać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy w wysokości nie większej niż 1/12 tej kwoty (300 zł). Pracownik może również upoważnić płatnika do zmniejszania miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy o 1/12, 1/24 bądź 1/36 kwoty zmniejszającej podatek. W tym przypadku takie rozwiązanie mogą zastosować wszyscy pracodawcy jednego podatnika, przy czym łączna miesięczna kwota pomniejszenia stosowana przez wszystkich płatników nie może przekraczać 1/12 tej kwoty.
Niestety Sejm odrzucił część poprawek Senatu dotyczących nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która zakłada odroczenie poboru minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych do końca 2023 r.
Tym samym od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2023 r. nowelizacja w wersji przyjętej przez Sejm podnosiła wskaźnik rentowności firm zobowiązanych do minimalnego CIT z 1% do 2%. Senat wprowadzoną poprawką zatwierdził ten poziom na 1%, a Sejm odrzucając poprawkę Senatu, ustalił próg rentowności firm na 2%. Dotyczy to każdej spółki, która wykazuje w zeznaniu rocznym stratę, lub u której udział dochodów w przychodach wynosi 2% bądź mniej.
Według nowelizacji, podatnik będzie mógł wybrać jedną z dwóch metod kalkulacji podstawy opodatkowania:
Z minimalnego podatku CIT zostaną wyłączeni: mali podatnicy, podatnicy świadczący usługi ochrony zdrowia, spółki faktoringowe, podatnicy, których wskaźnik rentowności w jednym z trzech ostatnich lat podatkowych wyniósł powyżej 2%, spółki komunalne, podatnicy postawieni w stan upadłości/likwidacji bądź objęci postępowaniem restrukturyzacyjnym, oraz podatnicy, którzy zawarli z organami podatkowymi umowę o współdziałanie.
Uwaga - ustawodawcy z końcem roku 2022, zdecydowali, że w latach 2022-2023 stosowanie powyższych przepisów zostanie zawieszone, czyli pierwsza kalkulacja podatku minimalnego nastąpi za 2024 rok.
Środkami trwałymi są rzeczowe składniki majątku, których przewidywany okres użytkowania jest dłuższy niż 1 rok. Muszą to być rzeczy kompletne, zdatne do użytku i wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Do środków trwałych zaliczamy: nieruchomości (w tym grunty), maszyny, urządzenia, środki transportu, narzędzia, inwentarz żywy.
Każdy przedsiębiorca musi prowadzić odpowiednią ewidencję środków trwałych, co reguluje Ustawa o rachunkowości. Aby przyjąć środek trwały do eksploatacji, należy najpierw wystawić dokument księgowy - OT.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania. Zakończenie amortyzacji następuje natomiast, nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, z wartością początkową środka trwałego bądź przeznaczenia go do likwidacji/sprzedaży.
Amortyzacji mogą podlegać również środki trwałe o wartości poniżej 10 000 zł. Jeżeli jednak przedsiębiorca nie chce wprowadzić takiego składnika do ewidencji środków trwałych, to może go ująć bezpośrednio w kosztach firmy, na dzień oddania go do użytkowania w działalności gospodarczej.
Przy dokonywaniu amortyzacji, należy pamiętać, że istnieją 4 metody amortyzacji: liniowa, degresywna, progresywna, jednorazowa.
Jeżeli przedsiębiorca postanowił zawiesić swoją działalność, to wtedy amortyzacja środków trwałych również musi zostać zawieszona. Wtedy wskazane rzeczy nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym działalność została zawieszona. Amortyzację będzie można wznowić, w momencie ponownego wznowienia działalności. Aby zlikwidować środek trwały, należy sporządzić odpowiedni dowód księgowy - LT. Jeżeli zdarzy się, że środki trwałe nie zostały do końca zamortyzowane, a podlegają likwidacji, wtedy można ująć ich niezamortyzowaną część w kosztach uzyskania przychodów. Tutaj trzeba jednak pamiętać, że do tych kosztów nie zalicza się strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodu.
Elektroniczna archiwizacja danych to nic innego jak nowoczesne archiwum dokumentów niezależnie od ich rodzaju i wielkości.
Dokumenty wpływające do archiwum są przetwarzane do wersji elektronicznej, a następnie wprowadzane do autorskiego systemu zarządzającego pracą archiwum.
Papierowe kopie dokumentów są magazynowane, a stworzone elektronicznie akta są w pełni dostępne dla firmy zlecającej archiwizację. Dokumenty w postaci papierowej firma Compta dostarcza swoim klientom na życzenie w ciągu 24H od zgłoszenia zapotrzebowania.
Prowadzenie elektronicznej archiwizacji danych eliminuje konieczność posiadania i utrzymania oddzielnej powierzchni biurowej do przechowywania dokumentacji, zwiększa efektywność pracy i zarządzania dokumentacją pozwala zaoszczędzić czas i energię poprzez wykorzystanie wyspecjalizowanych narzędzi umożliwiających natychmiastowy dostęp do potrzebnych danych.
Z usług firmy Compta mogą korzystać przede wszystkim małe i średnie przedsiębiorstwa krajowe i zagraniczne.
Oferujemy rzetelną i terminową obsługę oraz proponujemy rozwiązania dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta. Wzajemne i profesjonalne relacje z klientami budujemy na podstawie otwartej komunikacji i wzajemnemu zaufaniu.
Od 1 stycznia 2019 roku zaczęły obowiązywać przepisy wprowadzające do ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800; dalej jako Ordynacja podatkowa) – obowiązkowe raportowanie schematów podatkowych.
Nowelizacja ta nałożyła nowe obowiązki na podmioty zajmujące się doradztwem podatkowym oraz na ich Klientów. Celem nowelizacji jest zwiększenie efektywności w walce z nieuczciwymi podatnikami oraz wyeliminowanie agresywnej optymalizacji podatkowej i ograniczenie liczby kontroli podatkowych.
Schematy podatkowe mają być raportowane, jeżeli pierwszej czynności związanej z ich wdrażaniem dokonano: dla schematów krajowych – po 1 listopada 2018 roku; dla schematów transgranicznych – po 25 czerwca 2018 roku.
Do stosowania nowych obowiązków będą obowiązani przede wszystkim promotorzy – osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, w szczególności: doradca podatkowy, adwokat, radca prawny, pracownik banku/instytucji finansowej doradzający klientom.
Raportowanie schematów podatkowych dotyczy schematów krajowych i transgranicznych, które spełniają kryteria wskazane w Ordynacji podatkowej (dla schematów krajowych) lub w dyrektywie MDR (dla schematów transgranicznych), które mogą mieć wpływ na obowiązek podatkowy. W przypadku schematów krajowych raportowanie obejmuje m.in. schematy dotyczące CIT, PIT i VAT.
Przechowywanie ksiąg podatkowych oraz dokumentów księgowych: według art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Zeznania roczne natomiast powinny być przechowywane przez 5 lat, licząc od zakończenia roku, w którym zostały złożone.
Przechowywanie ksiąg podatkowych oraz dokumentów księgowych:Przechowywanie dokumentów firmowych związanych z ZUS: według art. 47 ust. 3c ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przez okres 5. lat od dnia ich przekazania w formie pisemnej lub elektronicznej – termin ten dotyczy dokumentów ZUS, przekazanych od dnia 1 stycznia 2012 roku. Dla deklaracji ZUS przekazanych do dnia 31 grudnia 2011 roku obowiązuje wcześniejszy termin przechowania dokumentów – 10 lat.
Przechowywanie dokumentów firmowych związanych z kadrami: według art. 94 pkt 9a Kodeksu pracy pracodawca musi przechowywać dokumenty związane ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe w warunkach niegrożących uszkodzeniem lub zniszczeniem. Płatnik składek od roku 2019 zobowiązany jest do przechowywania listy płac, karty wynagrodzeń i innych dowodów, na podstawie których następuje ustalenie podstawy wymiaru emerytury lub renty, przez okres 50. lub 10. lat od dnia zakończenia przez ubezpieczonego pracy u danego płatnika. Taki sam termin obowiązuje dla przechowywania akt osobowych pracownika.
Natomiast 10-letni okres przechowywania akt osobowych dotyczy pracowników zatrudnionych po 1 stycznia 2019 roku. W przypadku pracowników zatrudnionych między 1 stycznia 1999 r., a 31 grudnia 2018 r., pracodawca będzie miał wybór: jeżeli dokona wyboru 10-letniego okresu przechowywania, będzie musiał wysłać do ZUS-u raport informacyjny.
Nasza firma zatrudnia wysoko wykwalifikowanych pracowników księgowych z wieloletnim doświadczeniem zawodowym.
Zespół Compta składa się z 12. profesjonalnych księgowych, wśród których 4. posiada certyfikat samodzielnego księgowego.
Firma Compta wykorzystuje nowoczesne i najlepsze narzędzia pracy m.in. z wykorzystaniem programu CDN OPTIMA.
Firma Compta ma licencję Ministra Finansów nr 22963/01, która uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Nasze biuro jest ubezpieczone od odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzonych usług na kwotę 4 mln zł.
Naszymi klientami jest ponad 120 firm, w tym ponad 50 stanowią spółki prawa handlowego.
Due diligence to inaczej poddanie firmy wyczerpującej, wielopłaszczyznowej analizie pod względem jej kondycji handlowej, finansowej, prawnej oraz podatkowej. Badanie to ma na celu szczegółową ocenę aktualnej sytuacji firmy oraz określenie istniejącego lub potencjalnego ryzyka związanego z planowaną transakcją kapitałową np. fuzja, przejęcie, wydzielenie bądź sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Due Diligence przeprowadzają wykwalifikowane osoby: m.in. doradcy finansowi, doradcy podatkowi, prawnicy, konsultanci, specjaliści IT, eksperci techniczni.
Audyt organizacyjny dotyka różnych obszarów funkcjonowania firmy. Rynek ciągle się rozwija i staje się coraz bardziej wymagający, w związku z tym rośnie konieczność optymalizowania działalności i wdrażania coraz to nowszych usprawnień oraz zwiększenia efektywności działania przedsiębiorstwa. W takich sytuacjach bardzo ważne jest uporządkowanie struktury organizacyjnej, wyznaczenie ról i odpowiedzialności oraz normalizacja działań i procesów w poszczególnych obszarach.
Zewnętrzne biuro rachunkowe świadczy zarówno usługę pełnej, jak i uproszczonej księgowości.
Pełna księgowość pozwala zastosować politykę rachunkowości dostosowaną do potrzeb przedsiębiorstwa. Jednak złożoność systemu ewidencji oraz konieczność spełniania rygorystycznych wymogów określonych w Ustawie o rachunkowości jest tutaj minusem.
Uproszczona księgowość jest łatwiejsza w prowadzeniu i dlatego też usługi księgowe dla firm zlecone pracownikom biura rachunkowego będą tańsze niż pełna księgowość. Uproszczona księgowość służy przede wszystkim celom podatkowym.
Od 1 stycznia 2020 roku wchodzi w życie nowe rozwiązanie tzw. podpis osobisty dla e-sprawozdania finansowego.
Podpis osobisty do sprawozdania finansowego pełni podobną funkcję jak podpis kwalifikowany i dzięki niemu możemy wygenerować 3 rodzaje podpisów: